Lubomierz - modrzewie8

Modrzewiowy Dom
Agnieszka & Robert Soleccy
59-610 Wleń
Modrzewie 8
Przejdź do treści
Menu

Lubomierz

Okolice
Lubomierz


Lubomierz (niem. Liebenthal) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubomierz. Jest to jedno z najmniejszych i najstarszych miast w województwie dolnośląskim, z zachowanym średniowiecznym układem urbanistycznym. Prawa miejskie posiada od 1291. Według danych z 31 marca 2011 w mieście zamieszkiwało 2026 osób. Lubomierz znany jest przede wszystkim z planu zdjęciowego do filmu Sami swoi oraz organizowanym w mieście Festiwalem Filmów Komediowych. Początki powstania miasta wiążą się z usytuowaniem osady w XII w. na szlaku handlowym łączącym Zgorzelec z Pragą. W późniejszym okresie zlokalizowano tu klasztor sióstr benedyktynek, ufundowany przez Juttę z Lubomierza, założycielkę tego zakonu. Lubomierz był własnością benedyktynek w latach 1278 - 1810[18]. Miasto otrzymało prawa miejskie w 1291 od księcia Bolka I Surowego, nadając mu przywileje, które zostały potwierdzone w 1408 przez króla czeskiego Wacława II. W 1291 Lubomierz został otoczony mury miejskie, natomiast w 1426 miasto wraz z murami zostało zniszczone przez Husytów.
Wzmożony rozwój od połowy XVI w. miasto uzyskało dzięki eksportowi przędzy do Hamburga, a także organizowaniu tu targów. Miasto później podupadło z powodu konkurencji w większych, sąsiednich miastach. 15 października 1885 oddano do użytku linię kolejową z Gryfowa Śląskiego do Lwówka Śląskiego, a wraz z nią stację w mieście, która nie poprawiła słabej sytuacji miasta.
Lubomierz w 1945 został włączony do Polski. Miasto nie uległo zniszczeniu podczas II wojny światowej. Zachowało też średniowieczny układ urbanistyczny.

Ratusz.
Ratusz znajduje się w zachodniej części Placu Wolności (Plac Wolności 1). Pochodzi z 1449, 1689 i 1805. Jest to skromny budynek na planie czworokąta, nakryty dachem z naczółkami, zwieńczony wieżą z miedzianym hełmem. Do ratusza prowadzi wejście zaakcentowane schodami z balustradą. W północnej ścianie ratusza jest wmurowany piaskowcowy pręgierz z 1530r. Pierwszy ratusz powstał w związku z nadaniem miastu praw miejskich w 1291. Spłonął on w 1426r. podpalony przez Husytów . Drugi budynek, murowany z podcieniami, zbudowano w 1449. Również uległ zniszczeniu wraz z ogromnym pożarem miasta w 1640. Odbudowa ratusza trwała do 1738. Następną przebudowę ratusza wykonano w latach 1837-1839.Przed ratuszem znajduje się się grupa rzeźb upamiętniająca epidemię, jaka spadła na miasto w XVIII w., a po drugiej stronie barokowa fontanna z postacią św. Maternusa z 1717, stojącego z modelem kościoła w lewej ręce, a z metalowym pastorałem w prawej (postać umieszczona jest na wysokiej kolumnie
Plac Wolności (Rynek)
Plac Wolności stanowił przez wiele lat główną ulicę i plac targowy, a także centralną część miasta. Pierwotnie wokół placu w strukturze zabudowy dominowała zabudowa drewniana. Po kolejnych pożarach, w XVI w. wybudowano nową, murowaną zabudowę. Obecnie prawie cała zabudowa wokół placu jest zabytkowa.

Mury miejskie.
Zbudowane zostały na polecenie księcia Bolka I. Pierwotnie tworzyły one dwa systemy obrony: jeden bronił klasztoru, a drugi miasta. Zachowały się fragmenty wokół klasztoru (przy ul. 1 Maja), pochodzące z XV-XVI w.
Lubomierz znany jest przede wszystkim z planu zdjęciowego do filmu „Sami swoi”nakręconego w 1967. Na tę pamiątkę 13 lipca 1996 otwarto Muzeum Kargula i Pawlaka, a od 1997 odbywa się Ogólnopolski Festiwal Filmów Komediowych. W mieście znajduje się tez pomnik Kargula i Pawlaka.
W Lubomierzu kręcono również trzecią nowelę filmu”Krzyż walecznych”w reż. Kazimierza Kutza, a także kilka scen do serialu”Tajemnica twierdzy szyfrów”w reż. Bogusława Wołoszańskiego. W 1968r Zawitała tu ekipa filmowa z dawnego ZSRR,realizująca film pt „Daleko na zachodzie”gdzie zabudowania Lubomierza udawały niewielkie francuskie miasteczko w końcowym etapie wojny.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Maternusa w Lubomierzu
Kilka kadrów z mało znanego w naszym kraju filmu produkcji ZSRR pt "Daleko na zachodzie" w reżyserii  Aleksandra Faintsimmera.
Lubomierz w tym filmie jest małym francuskim miasteczkiem w końcowym etapie wojny.
Wróć do spisu treści